人気ブログランキング | 話題のタグを見る

Przymierze

Przymierze_f0340134_20324885.gif

  Wspólnie zastanowimy się jaką treść i przesłanie kryje się pod słowem „przymierze”. Jakie jest znaczenie i do czego zobowiązuje nas zawarte przymierze.

   Na wstępie ogólnie zastanówmy się co to jest przymierze. Umowa dwustronnie zawarta między poszczególnymi osobami,grupami lub narodami. Przymierze biblijne jest układem przyjaźni między Bogiem, a narodem wybranym.

 

   W Piśmie św. można rozróżnić dwa przymierza: przymierze stare (ST) łączące się z obietnicą, i nowe (NT), polegające na jej wypełnieniu (Ga 4,24).Tak ujmowane przymierze charakteryzuje fakty wraz z ich oddziaływaniem w czasie, ukazując jednocześnie rozwój dziejów zbawienia. Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana -kiedy zawrę z domem Izraela <i z domem judzkim> nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej.

To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą - wyrocznia Pana. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: „Poznajcie Pana!"

Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał».(Jr31,31-34; por.2Kor3,14;Hbr 8,8-13).

 

W przymierzu Biblijnym incjatywa zawarcia przymierza wychodzi od Boga, On jest autorem Przymierza. Na pierwszym miejscu jest ono skierowane do rozumnego i wolnego człowieka, stworzonego na „wzór i podobieństwo samego Boga” w formie zaproszenia do ochotnego iwielkodusznego  zaangażowania się człowieka i dania świadomej i dobrowolnej odpowiedzi na to wezwanie.


Sens terminom „stare” i „nowe” nadał sam Jezus podczas ostatniej Wieczerzy. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi” (1Kor 1,25). I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana” (Mk 14,24), (por.Mt 26,28;Łk22,20).Treść wypowiedzi Jezusa, św.Pawła oraz autora Hbr nawiązuje do ujęcia przymierza w Prawie i u proroków ST.


Sposób zawarcia przymierza określa relacje międzyosobowe,w których zawarte są wymagania mające charakter zobowiązujący. Ścisłe przyjęcie i wypełnienie zobowiązań gwarantuje złożona przysięga. „Oni zaś odpowiedzieli: «Widząc, jak Pan jest z tobą, postanowiliśmy, aby istniała między nami, czyli między tobą a nami umowa. Chcemy z tobą zawrzeć przymierze, że nie uczynisz nam nic złego, jak i my nie skrzywdziliśmy ciebie, wyświadczając ci tylko dobro, i pozwoliliśmy ci spokojnie odejść. Niechaj ci więc teraz Pan błogosławi!» Izaak wyprawił im ucztę, oni zaś jedli i pili. Nazajutrz rano złożyli sobie nawzajem przysięgę, po czym Izaak ich pożegnał i rozstali się w zgodzie” (Rdz 26,28-31; Joz 9,15-18;Rt1,17;Ps 110,4).

 

   Wobec przymierza wymagana jest określona postawa moralna określona przez  przyjaźń (hebr.hesed), życzliwość, wierność i lojalność. Pierwszą osobą, z którą Bóg zawiera przymierze jest Noe (Rdz9,8-9). Syrach nazywa je przymierzem wiecznym(Syr44,18).Przymierze zawarte z Noem dotyczy całej ludzkości. Następnie Bóg zawiera przymierze z Abrahamem, które odnosi się do niego i jego potomstwa(Rdz15,1n.;17,1n.), ale ma przynieść błogosławieństwo całej ludzkości (Rdz 22,18;Syr44,21). 


Po uwolnieniu z niewoli egipskiej, przez Mojżesza Bóg zawiera przymierze z Izraelitami na Synaju (Wj19-24).Ten fakt Biblia nazywa „wybraniem” (Pwt4,37;7,6), z którym łączyło się wyznawanie wiary w jedynego Boga (Pwt4,39) i realizacja przykazań (Pwt4,40).Wreszcie przymierze zawarł Bóg z Dawidem (2Sam 23,5;Ps132,11-12) i ono zrealizowało się w Jezusie (Dz13,34-36).

   

Wraz z Wcieleniem rozpoczęła się ralizacja obietnic i zawarcie Nowego Przymierza. „Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna,i nazwie Go imieniem Emmanuel” (Iz7,14;Ez11,16;Mt26,26-28;Mk14,22-24;Łk22,15-20;1Kor 11,23-25).


Znakiem Starego Przymierza było obrzezanie, które z przyjściem Jezusa straciło znaczenie (Ga 6,15). Już prorok Jeremiasz przepowiadał,że Bóg zawrze nowe, nieprzemijające przymierze,które zostanie wypisane w sercach ludzkich (Jr 31,31).Ci, którzy zawarli Nowe Przymierze mają być Jego sługami, tzn.mają je ralizować nie według litery prawa, lecz wg Ducha (Rz7,6;11,27;2Kor3,6).


Dobrodziejstwem wyniakącym z faktu przymierza jest pokój, wolność dzieci Bożych i uświęcenie, które się dokonało raz na zawsze mocą ofiary ciała Jezusa Chrystusa (Hbr10,10). Nowe Przymierze ma charakter uniwersalny. Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa” (Ef2,12).


2787 Gdy mówimy Ojcze "nasz", uznajemy najpierw, że wszystkie Jego obietnice miłości, zapowiedziane przez proroków, zostały wypełnione przez Chrystusa w nowym i wiecznym Przymierzu: Staliśmy się "Jego" ludem, a On jest odtąd "naszym" Bogiem. Ten nowy związek jest darem wzajemnej przynależności: przez miłość i wierność,mamy odpowiedzieć na "łaskę i prawdę", które zostały nam dane w Jezusie Chrystusie (J 1,17). (KKK 2787).

 

2563 Serce jest mieszkaniem, w którym jestem, gdzie przebywam (według wyrażenia semickiego lub biblijnego: gdzie "zstępuję"). Jest naszym ukrytym centrum, nieuchwytnym dla naszego rozumu ani dla innych; jedynie Duch Boży może je zgłębić i poznać. Jest ono miejscem decyzji w głębi naszych wewnętrznych dążeń. Jest miejscem prawdy, w którym wybieramy życie lub śmierć. Jest miejscem spotkania, albowiem nasze życie, ukształtowane na obraz Boży, ma charakter relacyjny: serce jest miejscem przymierza.

 

2564 Modlitwa chrześcijańska jest związkiem przymierza między Bogiem i człowiekiem w Chrystusie. Jest działaniem Boga i człowieka; wypływa z Ducha Świętego i z nas, jest skierowana całkowicie ku Ojcu, w zjednoczeniu 

z ludzką wolą Syna Bożego, który stał się człowiekiem.

 

2565 W Nowym Przymierzu modlitwa jest żywym związkiem dzieci Bożych z ich nieskończenie dobrym Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym. Łaska Królestwa Bożego jest "zjednoczeniem całej Trójcy Świętej z całym wnętrzem (człowieka)". Życie modlitwy polega zatem na stałym trwaniu w obecności trzykroć świętego Boga i w komunii z Nim. Ta komunia życia jest zawsze możliwa, gdyż przez chrzest staliśmy się jedno z Chrystusem. Modlitwa jest o tyle chrześcijańska, o ile jest komunią z Chrystusem i rozszerza się w Kościele, który jest Jego Ciałem. Ma ona wymiary miłości Chrystusa.

 

2022.09.26. Chofu 

Fr.Tadeusz Soboń sdb


# by NaszDomJaponski | 2022-10-02 20:14 | Bible Classes | Comments(0)

O gościnności również Marty i Marii

O gościnności również Marty i Marii_f0340134_22151258.jpg

W święto świętej Marty warto przypomnieć również perykopę o gościnności Marty i Marii 


16 Niedziela Rok C

 Przyjęcie Boga w naszym życiu – taki jest temat czytań dzisiejszej niedzieli. 

Gościnność była w Biblii powchalana wiele razy.Dla tego,kto wierzy, że każdy przybysz jest uosobieniem odwiedzającego nas Boga,nie tyle wiara,ile szlachetność obyczaju i gościnność wielkodusznego domownika okazuje swoją uprzejmość względm przybysza.Temu zaś,który Go przyjmuje jako wędrowca lub pod postacią żebraka,Bóg stopniowo się objawia. W pierwszym czytaniu zauważliśmy jak wnajgorętszej porze dnia nagle zjawiło się przed wejściem do namiotu trzech mężówAbraham otwarł przed nimi swoje serce,poświęcił im swój czas i przygotował dla nich wspaniałą ucztę.Dzięki serdecznej gościnności i życzliwości Abrahama,mężowie podczas gościny ujawnili gospodarzowi domu wspaniałą tajemnicę, niepłodna Sara na drugi rok o tej porze roku porodzi syna. Mężowi przynieśli Abrahamowi „Dobrą Nowinę”,na którą oczekiwał długie lataDziś zbawienie stało się udziałem tego mieszkania.

„Abraham ujrzał trzech,pokłon oddał Jedynemu” w Którego ciągle wierzył i w Nim złożył swoją nadzieję.Tak Bóg wynagradza swoich przyjaciół i tych którzy Mu ufająStarotestamentalne spotkanie,w którym Abraham przyjmuje gości z szerokim gestem serdeczności i wylewności, z całym polotem wschodniej gościnności,która w tym przypadku ukazuje wnętrze człowieka przeczuwającego bliskość Boga – mówiącego przez usta tajemniczych przybyszów. 

   W drugim czytaniu św.Paweł mówi także o przyjęciu Chrystusa w swoim własnym życiu. Z całą świadomością podkreśla dwie strony tego przyjęcia; przerażającą i wzniosłą.

Przerażająca strona polega na tym,abyśmy zechcieli wprowadzić do siebie ukrzyżowanego i to takiego ukrzyżowanego,który zechce,abyśmy podzielili jego los,abyśmy pozostawali „w konaniu aż do końca świata”. Jest to wzniosłe zadanie dla każdego z nas.Św.Paweł mówi; „Jego sługą się stałem”.Jest to odkrycie św.Pawła; „teraz znajduję radość w cierpieniach,które znoszę”.Czyż nie podnosi nas na duchu świadomość,że jesteśmy wezwani „dla dopełnienia męk”. „Nosimy – mówi Paweł – bezustannie w naszym ciele konanie Jezusa,aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele” (2Kor4,10-12).Tajemnica krzyża przemienia i prowadzi do życia wiecznego.

  Przyjąć Chrystusa to jeszcze „dokonać głoszenia słowa Bożego,aby każdego uczynić doskonałym w Chrystusie”. Przyjąc Chrystusa – jakież to odkrycie! – znaczy rozpoznać Go tam, gdzie On jest. Otóż jest pośród ludzi i we szystkich środowiskach ludzkich.Paweł w niezwykły sposób ujmuje teologię ewnagelizacji: „Oto tajemnica pośród pogan: Chrystus jest wśród nas – nadzieja chwały”! Apostoł to ten,który kontempuje, odkrywa,objawia, rozwija obecność Chystusa w sercu świata i ludzi.

   Tak pierwsze spotkanie pod dębami Mamre,jak i to drugie w Betani – domu Marty i Marii mają wiele wspólnego i wiele rozbieżności. W obydwu przypadkach to Bóg przemawia do człowieka.On nawiązuje i wywołuje dialog,dzieje się to w nieporównwalny sposób.On zna potrzebę człowieka i potrzeby przyjaźni ludzkiego serca, więc przychodzi do niego w chwilach codzienności szarej, w rytmie nakładających się obowiązków.On nas zawsze zasakakuje, a co więcej jest do naszej dyspozycji.

   W zapisie Łukasza czytamy; „Jezus przyszedł do pewnej wioski, której nazwy nam nie podaje,ale którą Jan zna dobrze – to Betania (J11,18).Położona jest ona zarazem blisko i daleko od Jerozolimy.Blisko,ponieważ dzieili ją od niej tylko 3 km,a jednak daleko,ponieważ odgradza ją od niej szczyt Góry Oliwnej i w ten spsoób zabezpiecza od tłumu i wrzawy stolicy. W tym pustynnym krajobrazie i odosobnieniu od ludzi Betania była dla Jezusa oazą przyjaźni.Była jednym z tych tak rzadkich miejsc,gdzie radował się i oddychał świeżą atmosferą przajcaielskiej gościnności. Św.Jan,który doskonale wiedział, co to przyjaźń,przekazał nam tajemnicę Betanii w jednym prostym zdaniu,którego zwięzłość dodaje mocy i uroku: „Jezus miłował Martę i jej siostrę (Marię),

i Łazarza (J11,5). Jezus był w dobrej komitywie z tą rodziną.

  W Betanii mieszkały dwie siostry; jednej na imię było Marta a drugiej Maria. Te dwa imiona, pierwsze aramejskie drugie hebrajskie,miały w owym czasie to samo znaczenie: władczyni,pani.W tej scenie, którą jedynie Łukasz przekazuje, przedstawia nam obie siostry,wyłączając je z grupy osób,które otaczają Jezusa.W paru słowach kreśli ich cechy.Maria słucha „siedząc u nóg Pana” : przyjęła ona postawę ucznia,którego najważniejszym zadaniem jest słuchać Mistrza.Marta natomiast uwija się się koło rozmaitych posług,które mnoży z własnej woli,aby godnie przyjąć umiłowanego gościa – Jezusa.Jak każda nerwowa i aktywna niewiasta nie może zrozumieć bierności swej siostry. Obie spotykamy jeszcze raz w identycznych postawach podczas uczty zgotowanej Jezusowi „sześć dni przed Paschą”. „Marta usługiwała,gdy Maria znajdowała się „u nóg Jezusa” (J12,2-3).

  Rozumiemy porywczą wymówkę Marty. Ona chciała zrobić wszystko na perfekt.

Ale obie siostry,uczennice Jezusa, starają się Go przyjąć,każda na swój sposób: jedna żarliwie słuchając Jego słowa,a druga troszcząc się,aby Mu zapewnić pokrzepiające i wystawne przyjęcie.W czym Marta zasłużyła na wyrzut Jezusa?Być może zanadto zajęta była swoim usługiwaniem wyobrażając sobie,że w ten sposób może być miła Mistrzowi.Czy do jej szczerej miłości dla Jezusa,w pewnej mierze,nie doszło szukanie siebie?Marta przeoczyła najważniejszą sprawę,za mało interesowała się wspaniłym gościem, który przybył do niej z „Dobrą Nowiną”, ale ona tego jeszcze nie zrozumiała.

  W całej swej krzątaninie po kuchni i posłudze przy stole zapomniała o tym,co naprawdę jest ważne i po co Jezus przyszedł do ich domu.On nie przyszedł po to,aby otrzymać za darmo posiłek. On nie przszedł po to,aby się najeść do syta.On przyszedł po to,aby być w tym domu w otoczeniu przyjaciół i aby napełnić ten dom bogactwem swojej obecności.Stąd słowa upomnienia skierowane do Marty: „Marto,Marto troszczysz się i nepokoisz o wiele, a potrzeba mało,albo tylko jednego”. Jeśli tę uwagę weźmie się dosłownie, to wzywa ona tylko do prostoty i umiarkowania:jedna potrawa wystarczy! Ale ewangelista posuwa się dalej: „Maria obrała najlepszą cząstkę,której nie będzie pozbawiona”. Jezus osądza zachwanie obu sióstr. Nie wyrzuca Marcie jej troskliwej gościnności,lecz niepokój,który w to wkłada,rozproszenie oraz nadmierną uwagę poświęconą rzeczom drugorzędnym,może nawet bezużytecznym.Ileż to razy Jezus ganił tę mnogość trosk przyziemnych,które odwracają myśli od tego co istotne. Otóż Maria obrała właśnie to co istotne: Słuchanie Pana,który wzywa do wiary i do zaangażowania.Toteż kto obrał Słowo,nie będzie go nigdy pozbawiony. 

  Jeśli Marta zajęta była usługiwaniem,trochę na sposób bogatego,który daje, Maria u stóp Jezusa odmienną ma postawę: jest jak ubogi,który otrzymuje.Przekazując ten pełen uroku epizod z życia Jezusa,Łukasz nie zapomina zaznaczyć,że posłaniec Jezusa powinien liczyć na gościnność chrześcijan:przypomnijmy sobie z jakim wzruszeniem opowiada o przyjęciu Jezusa w Emaus(Lk24,29) oraz o gościnnym przyjęciu Pawła i jego samego przez młode kobiety w Filippi (Dz16,14-15). Z prostotą i serdecznością należy przyjmować sługi Słowa, ale nade wszystko ważne jest słuchanie Słowa.Wiara rodzi się ze słuchania Słowa Bożego,a ten kto się nim karmi ten żyje na wieki!

  Pamiętajmy,że ważne jest pożywienie ciała,ale ważniejsze zdrowie duszy.Ważna jest praca i utrzymanie rodziny,ale ważniejsze jest wychowanie.Ważnych jest wiele rzeczy,ale najważniejszy jest Bóg i nasza nieśmiertelna dusza.Postarajmy się dobrze zrozumieć dzisiejszą Ewangelię.Chwaląc postawę Marii Chrystus wcale nie mówi,że powinniśmy ograniczyć nasze życie tylko do modlitwy i do rozważania Jego słów.W rzeczywistości Pan Jezus pragnie,abyśmy umieli w naszym życiu pogodzić pracowitość Marty z rozmodleniem Marii.Jedno drugiego nie wyklucza,lecz wzajemnie się uzpełniają.

Naszą jedyną chlubą jest krzyż Pana naszego Jezusa Chrystusa. Nauka o krzyżu jest bowiem mocą Bożą zbawiającą każdego, kto uwierzy. Chrystus ukrzyżowany jest mocą Bożą i mądrością Bożą. Kto chlubi się jedynie w Chrystusie Jezusie ukrzyżowanym, ten czci Boga w duchu i w prawdzie. W Chrystusie jesteśmy martwi dla świata, a świat jest martwy dla nas, ponieważ w Nim staliśmy się nowym stworzeniem.


Tadeusz Soboń SDB 


# by NaszDomJaponski | 2022-07-29 22:10 | Bible Classes | Comments(0)

Dawid i Batszeba

Dawid i Batszeba_f0340134_03333519.jpeg
Grzech Dawida 2 Ks.Sam.11,1-27;12,1-25

Grzech mój jest zawsze przede mną (Ps 51,5)


O. Tadeusz Soboń SDB

 

   Pochylmy się nad analiżą tekstu Drugiej Księgi Samuela rozdziały (11,1-27 i 12,1-25). Jako temat do wspólnej refleksji zaproponowałem: Jak się rodzi i rozwija grzech na podstawie wyżej wymienionych tekstów?

Na wspólnym spotkaniu poprosiłem o podzielenie się osobistymi refleksjami.

 

Grzech Dawida

   Rozdziały 11 i 12 Drugiej Księgi Samuela opowiadają o intymnym związku pomiędzy Dawidem a żoną Uriasza Batszebą. Jakie z tej relacji osobowej wynikają sukcesywne skutki i do czego zdolny jest posunąć się człowiek żyjący w amoku – mroku grzechu. 

   Z nastaniem wiosny w Palestynie kończy się pora deszczowa, a rozpocznie się okres konfliktów walk. Ponownie w tym roku, Dawid miał stoczyć rozstrzygającą bitwię z Ammonem, w tym celu Dawid nakazał dowódcy armii Joabowi, aby wysłał całą armię na wojnę z Ammonitami. Jednak bitwa przeciągała się i było już lato,ale z pola bitwy nie było doniesiena żadnym zwycięstwie Dawida. Jerozolima była daleko oddalona od zaciętego pola bitwy.Dawiad jako najwyższy dowódca sił zbrojnych pozostał w Jerozolimie. Latem o zmierzchu w stolicy dominuje łagodny i spokojny klimat,który potrafi rozluźnić i ogarnąć serce człowieka lenistwem. Diabeł jak bardzo inteligenta bestia, wykorzystał moment i słabość jaka owładnęła Dawida. Pewnego wieczoru, kiedy Dawid budzi się z drzemki i kręci się po dachu, zauważa kąpiącą się piękną kobietę. Widząc, że ta kobieta jest piękną i pociągającą kobietą, której na imię było Batszeba.Dawid pobudził zmysł wzroku do nadmiernego działania,który przerodził się w pożądliwość i wysł do niej swego sługę, zapras ją do swego pałacu razem udają się do łóżka. Uriasz, mąż Batszeby, jest człowiekiem prawego sumienia,świetnym i utalentowanym wojownikiem, który podlega Joabowi,a obecnie jako żołnierz jest również na froncie w walce z Ammonitami.

   Po upływie pewnego czasu David otrzymuje wiadomość od Batszeby, że jest w ciąży.Wiadomość o ciąży Batszeby pogrążyła boleśnie Dawida,próbuje ukryć fakt cudzołóstwa. Strategią Dawida było przebiegłe wykorzystanie swojej władzy jako zwierzchnika sił zbrojnych.Najpierw zwrócił się do Joaba o raport z przebiegu wojenyjako pretekstu do powrotu Uriasza z frontu do Jerozolimy.Drugim i podstępnym pragnieniem Dawida było wymuszenie na Uriaszu powrotu do swego domu i odpoczynku z żoną. Dzięki takiemu obrotowi wydarzeń, Dawida chciał zatuszować swoje cudzołóstwo i sprawićże Uriasz jest ojciecem poczętego dziecka. Na rozkaz Dawida Uriasz wraca do Jerozolimy, jednak ze względu swoich kolegów, którzy za niego walczą na froncie, nie próbuje wracać do domu. Ze względu na przysięgę wojskową nie może spędzić nocy, sam w domu ze swoją żoną, zostawiając towarzyszy na froncie.Na to nie pozwala honor i duma oddanego całym sercem swemu Panu żołnierza. Pierwszy plan nie idzie po myśli Dawiad i dlatego zmienia strategię.

Dawid zatrzymał Uriasza na kolejną noc w Jerozolimie i upo go alkoholem.Rozpoczołdrugą realizację strategii za pomocą wykorzystania alkoholu. Mimo to Uriasz nie plami godności munduru zołnierza i nie wraca do swojego domu i nie próbuje spać ze swoją żoną.

Kiedy sprawy potoczyły się nie tak, jak Dawid zaplanował, od teraz wkracza w nową i bardziej okrutną strategię. Brzuch Batszeby z każdym dniem staje się coraz to większy. Cała sprawa jest rozwojowa, a sytucja staje napięta. Dawid się śpieszyna gorąco układa nową strategię działania. Aby ukryć swoje grzechy postanowił w rękawiczach zamordować Uriasza. Napisał obrzydliwej treści list do Joaba,aby Uriasza postawił na takiej linii frontu,aby stracił życie. Następnego ranka Uriasz, nieświadomy straszliwych planów, śpieszy z listem na pole bitwy. List instruował operację, która miała zabić Uriasza. Joab wykonał rozkaz króla i zabiłUriasza.O poniesionej śmierci Uriasza na wojnie Dawid otrzymuje informację od posłańca.Następnie Dawid przekazał informację Jaobowi: Powiedz Joabowi: niech twoje serce nie trwoży się tegpowodu, niech ci to nie przeszkadza (to nie jest złe dla twoich oczach). Jeśli masz miecz, jesteś wojownikiem,któregoś dnia ktoś wcześniej, czy później będzie łupem twojej żołnierskiej ręki. Walcz ciężko i zniszcz miasto.” Tak pocieszałswojego dowódzcę.

Żona Uriasza kiedy dowiedziała się,że jej mąż Uriasz nie żyje, boleśne rozpaczała nad swoim mężem. Po żałobie Dawid wysłał mężczyznę, aby zabrał ją do pałacu królewskiego i w taki niegodziwy sposób uczynił ją swoją żoną. Urodziła chłopca.To, co Dawid zrobił, nie pasowało do serca Pana (było to złe dla oczu Pana).(2 Sm 11: 25-27) Czynu jakiego dopuścił się Dawid był absolutnie sprzeczy z Bożym zamysłem.Postępowanie Dawida było złe w oczach Boga i nie mogło być niczym usprawiedliwione,gdyż było sprzeczne z dziewiątym Przykazaniem Bożym – „niecudzołóż” i piątym „nie zabijaj!”.

 

Próbuje ukryć grzech, ale Bóg widzi wszystko

Historia ta zawiera mnóstwo sugestii dotyczących myślenia o grzechu. Jerozolima znaiduje się z dala od zaciekłego pola bitwy. Co więcej, latem o zmierzchu, kiedy panuje łagodny i spokojy klimatdo ludzkich serc wkrada się lenistwo i rozluźnienie. Diabeł sprytytnie wykorzystuję tę małą szczelinę i ją wypełnia, a bycie nie czujnym powoduje, to że twoje serce staje się otępiałe i zaczyna grzeszyć. Kiedy razzgrzeszy, będzie grzeszył ponownieco więcej będzie próbował to ukrywać grzech,aby zagłuszyć głos sumienia.

W przypadku Dawida i Batszeby grzech pozostałby ukryty, gyby ona nie zaszła w ciążę. Dopóki grzech jest ukryty, nawet jeśli sumienie jest wrażliwe, można go na chwilę uśpić. Grzech jest do ukrycia. Grzech jest ukryty, tak jak długo jak Adam i Ewa ukrywają się w ogrodzie Eden „unikają oblicza Boga i ukrywają się między drzewami ogrodu” (Rdz 3,8).

Dawid dopuszczając się współżycia z Batszebą,jako mężczyzna zdawał sobie sprawę,że tylko kobieta może zostać matką, a mężczyzna ojcem. Tak Bóg stworzył mężczyznę i kobietę.

„Jak kobieta powstała z mężczyzny,tak mężczyzna rodzi się przez kobietę.Wszystko pochodzi od Boga”. Dawid miotany falami namiętności, updał w oczach Boga i teraz slyszy głos!

„Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa” (Mt5,27-28).

Święty Jan rozróżnia trzy rodzaje pożądania:pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia nie pochodzi od Ojca, lecz od świata” (1 J2,16).

Dziewiąte przykazanie zakazuje pożądania cielesnego.

   Pożądanie jest konsejwencją nieposłuszeństwa grzechu pierworodnego (Rodz 3,11). Wywołuje ono nieporządek we władzach moralnych człowieka i nie będąc samo w sobie grzechem,skłania człowieka do popełniania grzechu (KKK 2515).

   Już w samym człowieku,ponieważ jest on istotą złożoną z ciała i duszy, istnieje pewne napięcie, toczy się pewna walka między dążeniami „ducha i ciała” (KKK 2516).

Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki,bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania,według owoców jego uczynków (Jr17,9-10.

Jeśli twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle  (Łk 11,33-37).

   Serce jest siedzibą moralnego wymiaru osobowści: „Z serca pochodzą złe myśli,zabójstwa,cudzołóstwa, czyny nierządze” (Mt15,19).Walka z pożądliwością cielesną domaga się oczszczenia serca i praktykowania umiarkowania. (KKK 2517).

  Impulsywne serce rodzi grzech. Z narodzonego grzechu rodzi się nowy grzech. Dzieje się tak, ponieważ boisz się, że cała prawda zostaniewykryta i dlatego boisz się presji i publicznejopinii. Jeśli tego nie ujawnisz i tak zostaniesz skrytykowany przez opinię publiczną, możesz sam siebie oszukiwać, ale cierpienia i bólu – wyrzutów sumienia nie zagłuszysz. Mając tęprawdę na uwadze, ranisz swoje serce (sumienie), aby ukryć swój grzech. Jesteś gotów stracić swoje życie,aby ukryć swój grzech. Dopóki grzechbędziesz ukrywałon będzie się rozrastał w tobie i nie możesz wydostać się z pod panowania grzechu.Jeżeli myślisz, że możesz ukryć grzech przed innymi, to Bóg widzi, twoje serce i zna wszystkie twoje myśli.Tak przed ludźmi możesz go ukrywać ,ale przed Bogiem nic nie możeszukryć (Por. Ps.139).

Ponownie zwróćmy uwagę na 2 Samuela 11:25-27, którą już cytowałem wcześniej. Pierwszą reakcją na przekazaną wiadomośćDawida była;powiedział posłańcowi, aby przekazał Joabowi: „niech Twoje serce tym sięnie martwi”. Dosłownym tłumaczeniem tego słowa byłoby: „To co wykonałeś nie jest złe wtwoich oczch”. To znaczy nie martw się, tym cowykonałeś, to nie twoja odpowiedzialność, ale to nie znaczy, że nie ponosisz żadnej odpowiedzialności. Powiedział: „Tym nie powinienś dręczyć serca”, a potem dodał: „Jeśli masz miecz, ktoś będzie któregoś dnia łupemtwojej ręki”. To właśnie miał na myśli Dawid. Dopóki jesteś żołnierzem, w końcu padniesz od miecza, czyli los żołnierza, jest taki,prędzej czy później Uriasz zginie, nie martw się tym. Innymi słowy, Dawid chce powiedzieć, że śmierć Uriasza jest zwykłym zabiciem zołnierza w akcji.

Dawid mówi: „Nie kłopocz się tym.” Jest to bardziej słowo do powiedzenia sobie niż do Joaba. Zarówno grzech cudzołóstwa, jak i morderstwo można ukryć przed opinią publiczną. Nie należy zawracać sobie głowy wyrzutami serca - sumienia. Pogładził się z ulgą po piersi .

Jednak gdy człowiek odczuwa ulgę, Bóg zaczyna działać. Zobacz koniec cytatu. „To, co zrobił Dawid, nie spodobało się sercu Pana”, ale dosłownie tłumaczy się jako „ZachowanieDawida było złe dla oczu Pana”. Bóg patrzy na to, kiedy Dawid z tym skończy i czuje ulgę, że wszystko jest w porządku. Kiedy poczułem ulgę, że mogę to ukryć, że mi to nie będzie przeszkadzać i że nie jest to złe dla ludzkich oczu, dowiedziałem się, że to jest złe w oczachBoga.Dlatego

Bóg posyła proroka Natana do Dawida. Natan umiejętnie posługuje się przypowieścią, aby od razu ugodzić jego serce i znaleźć winę u Dawida (2 Sm 12,1-15). Dawid, który został zmuszony do przyznania się do grzechu, wyznaje, że „zgrzeszyłem w Panu”.

 

Zgrzeszyłem wobec Boga

Psalm 51 był czytany w połączeniu z incydentem cudzołóstwa. Jak wspomniano wcześniej, tytuł Psalmu 51 jest interpretacją późniejszą, więc sama forma Psalmu nie ma nic wspólnego z przypadkiem Dawida i Batszeby. Jednakże Psalm 51, wersety 5-6 można przeczytać nie tylko w związku z tym przypadkiem, ale można go lepiej zrozumieć.

Wiem, że cię nie posłuchałem.

Mój grzech jest zawsze przede mną.

Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem

Zrobiłem to, co w Twoich oczach było uważane za złe.

To, co mówisz, jest sprawiedliwe

Nie ma błędu w Twoim osądzie.

   Ludzie chcą ukryć swoje grzechy. Podejmująróżne kroki, aby grzech ukryć. Kiedy grzech ktoś stara się ukrywać w tajemnicy i obawie przed wykryciem, jego grzechy rosną jak grzby po deszczu. Ponieważ jeden grzech rodzi druggrzechi. Cóż, nawet jeśli Batszeba nie będzie miała dziecka, a cała sprawa się skończy, grzech pozostaje w ich sercach. To nie tylko wina sumienia. Cały incydent pozostawia korzenie grzechu na dnie serca, jak chwasty, które pozostawiły swoje korzenie pod ziemią, które nie zostały wyrwane razem z korzeniami,kiedyś na nowo będą ożywaćGrzech natychmiast odsłania swoje oblicza i szuka możliwości rozrodu. Grzech nie zmniejsza się, dopóki starasz się go ukrywać, a nawet jeśli tak postępujesz on wzrasta. Grzech nadal tobą rządzi i wprowadza w twoje życie zamęt i chaos

 

Ludzie odwracają się od grzechu przez spowiedź i nawrócenie serca.

Jeśli tak, to gdzie jest wyjście z popełnionych grzechów? Dawid zostaje oskarżony przez Natana; „Ty jesteś tym nikczemnym człowiekiem”. Następnie Dawid wyznaje swoje grzechy. „Zgrzeszyłem w Panu, zgrzeszyłem tylko tobie i uczyniłem to, co w twoich oczach jest złe.” Spowiedź odwraca całą rzeczywistość. Ci, którzy pogrążają się w głębinach grzechu,zdobędą się na pełną skruchę, wyznają swoje winy i wkroczą na drogę pokuty, aby zło wynagrodzić dobrem uzyskają prawdziwy pokój i staną się na nowo świątynia Ducha Świętego. 

Czemu zlekceważyłeś <słowo> Pana, popełniając to, co złe w Jego oczach? Zabiłeś mieczem Chetytę Uriasza, a jego żonę wziąłeś sobie za małżonkę. Zamordowałeś go mieczem Ammonitów”Sam 12,9. „Uczyniłeś to wprawdzie w ukryciu,jednak Ja obwieszczę tę rzecz wobec całego Izraela i wobec słońca.Dawid rzekł do Natana: «Zgrzeszyłem wobec Pana». Natan odrzekł Dawidowi: «Pan odpuszcza ci też twój grzech - nie umrzesz, lecz dlatego, że przez ten czyn odważyłeś się wzgardzić Panem, syn, który ci się urodzi, na pewno umrze»” (2Sam 12,12-14).

«Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył (Wj 20,12.13.14.

Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa;kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi” (Pr28,13).

Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,[Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam

i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy,czynimy Go kłamcą

i nie ma w nas Jego nauki” (1J 9-10.

Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi?

 

Podsumowanie – końcowe wnioski.

   Dawid wysyła na wojnę swoich żołnierzy, a sam pozostaje w Jerozolimie. A jako główny wódz sił zbrojnych powinien stanąć na czele armii. Z powodu lenistwa rezygnuje z dwódzctwai zapomina kim jest. Grzech pożądania i lenistwa wkradł się do jego serca i spowodował haos a także zamęt w jego działaniu.

   Dawid jest osamotniony, boryka się ze sobą,aby zagłuszyć głos sumienia przechadza się po tarasie swojego pałacu. Przypadkowo wzrokiem napotyka kąpiącą się w basenie kobietę. To co widzi wzbudza w nim zawchyt. Kobieta jest piękna. Pod wypływem jej uroku zaczyna tracić czujność. Poprzez rozluźnienie serca,małą szczeliną wkrada się gwałtowne pragnienie spotkania z tą urzekającą kobietą. Rozbodzone emocje prowadzą do podejmowania kolejnych kroków postępowania. Kim ona jest. Skąd pochodzi i jaka jest jej godność. 

   Wysyła swego sługę,aby zebrał odpowiednie wiadomości na jej temat i przyprowadził ją do swego pałacu królewskiego. 

   Dawid jako dowódca sił zbrojnych, podobnie jak i jego żołnierze,którzy walczyli na wojnie, podczas trwania walki nie mogli współżyć ze swoimi żonami,gdyż było to zabronione z tytułu noszenia munduru żołnierza.

  Dawid na widok kobiety uległ pokusie,utracił całkowitą kontrolę nad sobą i popełnił z nią grzech cudzołóstwa. Ciało kobiety przemawia specjalnym językiem, przyciąga mężczyznę tak, jak magnez opiłki żelaza. Bóg jest miłością i kocha każdego z nas.Boża miłość jest wpisna w naszą egzystencję. Jednak mężczyzna i kobieta powinni szkać prawdziwej, a nie namiętnej miłości, która odpowiada jego lub jej stanowi.Poniżanie kobiety do przedmiotu przyjemności i zaspokojenia osobistach potrzeb,nie ma nic wspólnego z prawdziwą miłością i zdrowym stosunkiem miądzy swoją męskością i żeńską częścią. Po upływie czasu, Batszeba daje znać Dawidowi, że jest w ciąży.Wiadomść ta pogrąża króla i popycha go do coraz to haniebniejszych czynów, które nie są zgodne z jego urządem i piastowanym stanem.

Dopóki grzech był ukryty – niewidoczny dla oka, nawet czułe i wrażliwe sumienie można było usypiać, próbując odciąć się od odpowiedzalności. 

   Grzech cudzołóstwa dla mężczyzny nie jest tak łatwo rozpoznawalny,może być ukry dłużej, tylko do czasu, a spać spokojnie nie może, gdyż sumienie w odpowiednim momencie wybuchnie. W przypadku kobiety jest inaczej. Razem z rozwojem dziecka w łonie matki, brzuch staje się z każdym dniem coraz to większy i grzechu nie da się tak łatwo ukryć.

 

Odmień się przez spowiedź i wspinaj się w górę.

Osoba, która próbuje ukryć grzech, chowa go za plecami, aby go nie widzieć. W ten sposób uważa, że grzech zniknie. Jednak dopóki planowane jest ukrywanie grzechu, panowanie grzechu będzie dalej się rozwijało i umacniało, ponieważ odwraca się plecami do Boga. Kiedy ktoś się odwraca, stawia przed sobą grzech i wyznaje, że: „mój grzech jest zawsze przede mną”, staje twarzą w twarz przed Bogiem z osobą, którą skrzywdził.Takie wyznanie nie jest sentymentalne i samolubne. To wyznanie osoby, która widziała swój nagi stan i całkowicie ogołocony wygląd. To jedyne wyjście z grzechu.„Ukryliśmy się bo jesteśmy nadzy”. W postępowaniu mężczyzny i kobiety nie powinno być miejsca na dwuznaczności.

Radość i przyjemność jest dobrą rzeczą,jednakże nie wszystko nadaje się wyłącznie do zabawy.Szczególnie drugi człowiek i jego sprawy nie mogą być przedmiotem jednorazowego użytku i chwilowego zadowolenia . Człowiek człowiekowi nie powinien wyrządzać zła.

Szaleństwo bywa piękne. Byle tylko było szaleństwem w rzeczach dobrych i nikomu nie wyrządzało zła. Każdemu człowiekowi potrzebna jest iskra szaleństwa.Nie tylko w miłości,także we wszystkich innych rzeczach dobrych.

   Pochylając się nad Biblią musimy uświadomić sobie realną rzeczywistość swojej egzystencji.My jesteśmy ludźmi raju utraconego. A zatem mamy problemy, których ludzie Raju nie mieli.Wynikają one w sposób całkiem obiektywny z naszej aktualnej kondycji ludzkiej.I Kościół stawia rzecz uczciwie: nikomu nie obiecuje,że posłuszeństwo przykazaniu uwolni nas od trudności,zawodów,klęsk, kłopotów z samym sobą;albo,że zagwarantuje szczęście. Ani nie uwolni,ani też nie zagwarantuje.Da tylko twardy grunt pod stopami i busolę do ręki. Nic więcej.A człowiek musi już sam rozważyć: warto, czy nie warto. Czyń dla wszystkich dobrze,a unikaj cznienia zła. Co chcesz,aby tobie czyniono, ty tak sam czyń innym.

  Bądziemy mieli kłopoty ze sobą. Pożądanie i upodobanie fizyczne jest rzeczą niesłachanie kruchą i kapryśną. Ludzkość zdążyła wypróbować praktycznie wiele modeli stosunków pomiędzy mężczyzną i kobietą; liczba możliwych kombinacji jest zresztą dość ograniczona.

  Pochylając się nad Pismem Św. jedym z naszych zamiarów jest zadanie sobie trudu,aby uczciwie zbadać rzecz u źródła i możliwie obiektywnie dojść do poszukiwanej prawdy.

wanej prawdy.

    Zakończę słowami Pieśni nad Pieśniami pięknym poematem o miłości!

Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu,jak pieczęć na twoim ramieniu,bo jak śmierć potężna jest miłość,a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol,żar jej to żar ognia,płomień Pański.

Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości,nie zatopią jej rzeki.Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu,pogardzą nim tylko. (Pnp 8,6-7)



# by NaszDomJaponski | 2022-07-17 13:45 | Bible Classes | Comments(0)

Ambasador Milewski w japońskiej telewizji publicznej NHK

Ambasador Milewski w japońskiej telewizji publicznej NHK_f0340134_22232827.jpeg

Ambasador Rzeczpospolitej Polski w Japonii Paweł Milewski udzielił wywiadu japońskiej

telewizji publicznej NHK. Wywiad emitowany został w programie News Watch 22 marca

2022 r. Ambasador Milewski mówił o sytuacji ukraińskich uchodźców w Polsce.

Zaznaczył, że przyjęcie przez Polskę tak dużej liczby uchodźców w tak krótkim

czasie jest wydarzeniem bez precedensu.


Ostrzegł, że w razie wygranej na Ukrainie Rosja zaatakuje również inne kraje w

Europie. „Sytuacja związana z dużą liczbą uchodźców jest bardzo trudna nie tylko dla

Polski, ale również dla krajów sąsiadujących z Ukrainą”-powiedział.


Podkreślił, że w Polsce nie ma ani jednego obozu dla uchodźców. Polacy serdecznie

przyjęli uciekających przed wojną Ukraińców, głównie kobiety i dzieci, do swoich domów.

Przyjęcie tak dużej liczby uchodźców przez jeden kraj jest zjawiskiem niezwykle rzadkim

w historii Europy.


Ambasador powiedział, że wiele osób w Japonii pyta go dlaczego nasz kraj tak chętnie

przyjmuje uchodźców z Ukrainy. „Polska dobrze zna okrucieństwa wojny. Polska i Ukraina

były wielokrotnie najeżdżane przez Związek Radziecki”-przypomniał. Podkreślił, że Polsce

zależy, aby sąsiadować na wschodzie z krajami demokratycznymi. Ambasador Milewski

uważa, że napaść Rosji na Ukrainę to najpoważniejsza agresja od zakończenia II wojny

światowej, która stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa w Europie.


Paweł Milewski przypomniał słowa prezydenta Lecha Kaczyńskiego wypowiedziane w 2008 r.

w Tibilisi, że Rosja atakuje dziś Gruzję, jutro Ukrainę, pojutrze kraje bałtyckie, a w

przyszłościmoże przyjść kolej na Polskę. Zaznaczył, że Polacy dobrze znają ekspansywne

ambicjeprezydenta Putina. Dlatego w żadnym wypadku nie można tej wojny zaakceptować.

Ambasador Milewski ostrzegł, że nie można wykluczyć rosyjskiego ataku na należące do Unii

Europejskiej i NATO kraje Europy środkowej jak Polska i kraje bałtyckie. Strategia wojenna

Putina jest bowiem nieprzewidywalna.


W programie przypomniano niedawną wizytę premiera Mateusza Morawieckiego

i wicepremiera Jarosława Kaczyńskiego w objętym działaniami wojennymi Kijowie.

Dziennikarz prowadzący program przyznał, że kraje Europy zachodniej nie usłuchały

ostrzeżeńPolski pod adresem Rosji. „Gdyby usłuchały sytuacja mogłaby wyglądać dziś

zupełnie inaczej”-powiedział.


Dorota Hałasa. Tokio 23.03.22



# by NaszDomJaponski | 2022-03-23 22:19 | News | Comments(0)

Imperium rosyjskie powinno zniknąć-ambasador Ukrainy w Japonii

Imperium rosyjskie powinno zniknąć-ambasador Ukrainy w Japonii_f0340134_23265437.jpg

„Imperium rosyjskie powinno zniknąć”-powiedział Polskiemu Radiu ambasador Ukrainy w Japonii,

Sergiej Korsunsky. Pomoc Japonii dla Ukrainy przeznaczona będzie częściowo na pomoc

humanitarną w Polsce. Ambasador zauważył, że rosyjska agresja na Ukrainę zmienia politykę

państw w stosunku doRosji.


To co widzimy obecnie na Ukrainie jest czystym złem”-powiedział ambasador Korsunsky.

„Chcemy, żeby wszyscy zrozumieli, że jeżeli przegramy zobaczymy armię rosyjską na granicy

z Polską. Polska należy wprawdzie do NATO, ale Rosja nie poprzestanie na niczym. Po ataku

na elektrownię jądrową wiemy, że imperialistyczna Rosjamusi zniknąć”-powiedział ambasador

Korsunsky.„Niech normalni Rosjanie żyją w Rosji w pokoju i dobrobycie, ale imperium rosyjskie

powinno zniknąć.


W tej chwili najbardziej naglącą potrzebą jest ochrona przestrzeni powietrznej przed

spadającymi na Ukrainę rosyjskimi rakietami. Dostawy uzbrojenia chroniącego przed rosyjskimi

atakami z powietrza są jedynym rozwiązaniem po odrzuceniu przez NATO prośby o ochronę

przestrzeni powietrznej Ukrainy. Korsunsky jest wdzięczny, że Polska zabiega o skuteczne

uzbrojenie dla jego kraju, bierze udział w wielostronnych dyskusjach z mocarstwami oraz

prowadzi rozmowy bilateralne.


„Jeżeli zabezpieczymy niebo poradzimy sobie z resztą”-powiedział. „Nie boimy się. Armia

rosyjska nie potrafi walczyć. Jest nieprawdą, że ma silne uzbrojenie”-dodał. Podkreślił, że

determinacja do walki jest bardzo duża. 60 tys. Ukraińców mieszkających w innych krajach

wróciło, aby pomóc Ukrainie w walce zbrojnej. 16 tys. ochotników stworzy ligę cudzoziemską.

„Będziemy walczyć bez względu na to czy dostaniemy pomoc, czy nie”-zaznaczył.

„Marzenie Putina,że utworzy na Ukrainie popierający go rząd nigdy się nie spełni”-dodał.


Ambasador podziękował Polsce, która ponosi największy ciężar pomocy i jest "Linią Życia

Ukrainy". Uznał Polskę za najlepszego obrońcę spraw Ukrainy w Europie. Przyznał, że część

z udzielonej przez Japonię pożyczki (100 mln dolarów) na projekty humanitarne będzie

przeznaczona na pomoc dla uchodźców udających się do Polski. Na pomoc humanitarną w

Polsce przeznaczona zostanie również część pieniędzy przekazywanych przez obywateli

Japonii. Rząd w Tokio udzieli Ukrainie ponadto 100 mln dolarów pożyczki uprzywilejowanej

na wsparcie budżetu.


Pomimo bardzo ostrożnej dotychczas polityki w zakresie handlu bronią Japonia zgodziła się

dostarczyć Ukrainie nieśmiercionośne urządzenia militarne i przyjmie Ukraińców uciekających

przed rosyjską agresją. Jest to duża zmiana, bowiem Japonia z zasady nie przyjmuje uchodźców.

Korsunsky zapewnił, że jego kraj ma bardzo dobre stosunki z USA. Wyraził nadzieję, że Unia

Europejska uzna Ukrainę za kraj kandydujący doc złonkostwa w UE, nawet jeżeli będzie to

trwało wiele lat.


Dorota Hałasa. Tokio 6 3 22

Fot. Dorota Hałasa


# by NaszDomJaponski | 2022-03-09 23:27 | News | Comments(0)